Vrijwilligers brengen hoop voor Parkinsonpatiënten in Rostock!

Vrijwilligers brengen hoop voor Parkinsonpatiënten in Rostock!

In het hart van Rostock heeft zich een opmerkelijk initiatief ontwikkeld om de eenzaamheid in ziekenhuizen tegen te gaan. Vrijwillige helpers brengen op deze manier een beetje licht en hoop in het dagelijkse ziekenhuisleven van patiënten Baltische Zee krant gerapporteerd. De bezoekdienst van het Rostock Universitair Medisch Centrum, gecoördineerd door Anne-Sophie Schafmayer, bestaat uit 18 toegewijde vrouwen die dagelijks patiënten bezoeken op drie verschillende medische afdelingen: algemene chirurgie, neurochirurgie en geriatrie.

Een uitstekend voorbeeld van de positieve impact van dit initiatief is Thomas Ostendorf, 60 jaar oud, die al zeven jaar worstelt met de diagnose Parkinson. Hij bereidt zich momenteel voor op een diepe hersenstimulatieoperatie van enkele uren om zijn mobiliteit te verbeteren. Net als veel andere patiënten ontvangt de telecommunicatietechnicus en vader van drie kinderen uit Lübz zelden bezoek vanwege de lange afstand en doet hij verslag van de uitdagingen van zijn ziekte, waaronder langzame bewegingen en problemen met het beheersen van zijn lichaam. Typische symptomen van de ziekte van Parkinson zijn niet alleen trillingen en stijve spieren, maar ook emotionele veranderingen die de kwaliteit van leven aanzienlijk kunnen beïnvloeden, aldus de Mayo-kliniek.

De kracht van de ontmoeting

De bezoekdienst begon zijn werk twee jaar geleden en biedt patiënten niet alleen eenvoudige gesprekken, maar ook de vervulling van kleine verzoeken, zoals snoep of tijdschriften. Ostendorf heeft ontdekt dat gesprekken soms effectiever zijn dan medicatie. “Elk bezoek brengt iets positiefs met zich mee en helpt de eenzaamheid te verlichten”, legt Annette Pelke uit, die in Lübz woont en al anderhalf jaar deel uitmaakt van dit waardevolle initiatief. Ze omschrijft haar inzet als zeer verrijkend, vooral omdat ze door haar rol direct kan inspelen op de behoeften van patiënten.

De vrijwilligers hechten veel waarde aan persoonlijke ontmoetingen, die doorgaans tussen de tien en twintig minuten duren, maar in sommige gevallen zelfs anderhalf uur. Het zijn vaak de kleine dingen die een grote impact hebben: een geur hier, een goed gesprek daar - dit alles helpt het spaarzame dagelijkse ziekenhuisleven te verlichten.

Een oproep om deel te nemen

Deelname aan de bezoekdienst staat open voor iedere geïnteresseerde; er is geen speciale opleiding vereist. De inzet van de hulpverleners betekent een verademing voor de medische staf, die vaak last heeft van tijdsdruk en niet altijd de mogelijkheid heeft om elke individuele patiënt intensief te verzorgen. De vrijwillige bezoeken verlichten niet alleen de lasten voor het personeel, maar tonen ook solidariteit met patiënten, die vaak eenzaam en bang zijn.

Voor velen is een bezoek van een vrijwilliger een sprankje hoop in moeilijke tijden. Dergelijke initiatieven worden steeds belangrijker in onze samenleving en zijn een voorbeeld van hoe je goed kunt omgaan met de behoeften van anderen. Het is niet alleen een dienst aan de mensheid, maar ook een kans voor iedereen die het gevoel heeft iets te kunnen bereiken en daarbij vreugde en vervulling te ervaren.