Toczący się pomnik: Ikarus 55 inspiruje w Stavenhagen!

Toczący się pomnik: Ikarus 55 inspiruje w Stavenhagen!

Kawałek współczesnej historii powrócił do Stavenhagen: miłośnicy zabytkowych samochodów z Jürgensdorf z dumą zaprezentowali swój odrestaurowany autokar Ikarus 55. Autobus, który powstał pod okiem stowarzyszenia, został odsłonięty na zamku w całej okazałości. Prezes Jörg Steingraf udzielił licznym gościom ekscytującego wglądu w pełną wydarzeń historię i szeroko zakrojoną renowację pojazdu. Popularnym tematem wśród członków klubu jest chęć posiadania takiego autobusu, co mogłoby stać się rzeczywistością między innymi ze względu na posiadane przez część członków uprawnienia do kierowania autobusami.

Klub pierwotnie specjalizował się w jednośladach i samochodach z czasów NRD. Jednak dzięki Ikarusowi 55 gama pojazdów z napędem silnikowym została rozszerzona. Model został wybrany celowo, ponieważ do NRD był eksportowany rzadziej niż bardziej znany Ikarus 66. W latach 1952–1973 do NRD dostarczono łącznie 8350 Ikarów 55 i 66, z których wiele jest obecnie poszukiwanymi przedmiotami kolekcjonerskimi. W 2013 roku stowarzyszenie znalazło Ikarusa 55 należącego do prywatnej firmy autobusowej w klasztorze Lehnin.

Renowacja z dedykacją

W momencie zakupu autobus nie był w dobrym stanie. Brakowało wielu części, w tym kluczowych elementów, takich jak reflektory i sprężarka. Remont rozpoczął się na Węgrzech w 2015 roku, gdzie autobus został przetransportowany do Polki. Obszerne prace nad silnikiem, sześciocylindrowym silnikiem Scheppel typu D614, przeprowadzono równie starannie, jak w przypadku wielu innych wyzwań technicznych. Okazało się, że osiągi silnika mogą się różnić w zależności od pompy wtryskowej: z węgierską pompą Omega osiąga ona około 125 KM, z pompą DDR nawet do 145 KM.

Sam Ikarus 55 to autobus wysokopodłogowy, który został zaprojektowany z myślą o transporcie dalekobieżnym i międzymiastowym. Do jego cech technicznych zalicza się półsamonośne nadwozie i silnik zamontowany za tylnymi siedzeniami. Jak wyjaśnił Steingraf, zaopatrzenie w części zamienne jest niezwykle trudne. Dobre relacje z Węgrami są tutaj na wagę złota, ponieważ wiele części nie jest już dostępnych. Kolejnym aspektem renowacji była wymiana okien autobusu, ponieważ większość starych musiała zostać zastąpiona pełnymi szklanymi oknami.

Najważniejszy moment w historii pojazdu

Na szczególną uwagę zasługują detale we wnętrzu autobusu. 45 foteli zostało ponownie tapicerowanych, a do dyspozycji są trzy wygodne miejsca do siedzenia ze stołem i zabytkową lampą. Oryginalne szklane lampy do oświetlenia nadają nostalgiczny urok. Dodatkowo przebudowano duży bagażnik dachowy umożliwiający przewóz bagażu, a ze względu na nieszczelności dachu konieczna była wymiana sufitu i paneli bocznych.

Ikarus 55, zbudowany w 1962 roku, jest fascynującym przykładem połączenia historii pojazdów niemieckich i węgierskich. Nie posiada wspomagania kierowania, co sprawia, że ​​kierowanie na postoju jest fizycznym wyzwaniem – prawdziwą pracą ręczną. Po wszystkich wysiłkach autobus teraz lśni nowym blaskiem i reprezentuje nie tylko dziedzictwo techniczne, ale także kulturowe. To coś więcej niż tylko pojazd; jest to ruchomy pomnik NRD, który opowiada historię i wspomnienia tych, którzy nim podróżowali.