Κοινωνία σε μετάβαση: Κάπως έτσι αλλάζει ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις ψυχικές ασθένειες
Το άρθρο εξετάζει την ανάπτυξη στάσεων απέναντι στις ψυχικές ασθένειες στη Γερμανία από το 1990 έως το 2020, ιδιαίτερα την κατάθλιψη και τη σχιζοφρένεια.

Κοινωνία σε μετάβαση: Κάπως έτσι αλλάζει ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις ψυχικές ασθένειες
Η δημόσια εικόνα της ψυχικής ασθένειας έχει αλλάξει σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Υπάρχει μια δυναμική αλλαγή στην αντίληψη του πληθυσμού, ιδιαίτερα όσον αφορά την κατάθλιψη και τη σχιζοφρένεια, όπως έχουν δείξει διάφορες μελέτες. Ένα πρόσφατο άρθρο από Καθρέπτης εξετάζει πώς αναπτύχθηκαν αυτές οι στάσεις μεταξύ 1990 και 2020 και ποιες κοινωνικές αντιδράσεις ακολούθησαν.
Αυτό που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι η κατάθλιψη γίνεται αντιληπτή πολύ λιγότερο αρνητικά σήμερα από ό,τι πριν από μερικές δεκαετίες. Πολλά έχουν συμβεί εδώ τα τελευταία 30 χρόνια: η κατανόηση των καταθλιπτικών καταστάσεων έχει αυξηθεί, ενώ η σχιζοφρένεια παραμένει ολοένα και περισσότερο στιγματισμένη. Τα άτομα με κατάθλιψη φαίνονται περισσότερο σε σχέση με καθημερινές εμπειρίες, ενώ η σχιζοφρένεια θεωρείται συχνά ως κάτι ξένο που πρέπει να αποφεύγεται.
Διαφορετικές αντιλήψεις
Σύμφωνα με τη Γερμανική Μακροχρόνια Μελέτη για το Στίγμα της Ψυχικής Ασθένειας, η ανάπτυξη αυτών των διαφορετικών αντιλήψεων συνδέεται στενά με την αναφορά των μέσων ενημέρωσης και την κατανόηση των μηχανισμών βιολογικών ασθενειών. Εμφανίζεται μια τάση: οι ψυχοθεραπευτές και οι ψυχίατροι συστήνονται όλο και περισσότερο ως σημεία επαφής για βοήθεια, ενώ η υποστήριξη από πνευματικούς βοηθούς όπως οι ιερείς έχει μειωθεί σημαντικά. Αυτή η αλλαγή δείχνει ότι το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης βασίζεται όλο και περισσότερο σε θεραπείες που βασίζονται στην επιστήμη.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι τα διαφορετικά επίπεδα κοινωνικής αποδοχής. Ενώ οι καταθλιπτικές ασθένειες είναι πλέον λιγότερο ταμπού για πολλούς ανθρώπους, ο στιγματισμός της σχιζοφρένειας και των εθισμών παραμένει ισχυρός. Εδώ, η προθυμία να έρθουν σε επαφή με άτομα που έχουν πληγεί μειώνεται. Αυτή η εξέλιξη εγείρει το ερώτημα ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για την αειφόρο προώθηση της κατανόησης των σοβαρών ψυχικών ασθενειών και την αύξηση της αποδοχής.
Ερευνητική προοπτική
Που σε ένα άρθρο pmc.ncbi.nlm.nih.gov Οι διαφορές στις στάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω δείχνουν ότι η αντίληψη της κοινωνίας για την ψυχική ασθένεια δεν είναι άκαμπτη, αλλά υπόκειται σε συνεχείς αλλαγές. Η εστίαση της κοινωνίας φαίνεται να μετατοπίζεται στις «ηπιότερες» ασθένειες, κάτι που θα μπορούσε να είναι μειονέκτημα για τις πιο σοβαρές ασθένειες όπως η σχιζοφρένεια. Απαιτείται επανεξέταση εδώ για να στοχεύσουμε τις στρατηγικές αποστιγματισμού ειδικά σε πιο σοβαρές ψυχικές ασθένειες και όχι μόνο στις «ηπιότερες» περιπτώσεις.
Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι το θέμα των ψυχικών ασθενειών, ιδιαίτερα της κατάθλιψης και της σχιζοφρένειας, θα συνεχίσει να παίζει κεντρικό ρόλο στο μέλλον. Οι κοινωνικές στάσεις και η σχετική κατανομή των πόρων στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να παρακολουθούνται και να προσαρμόζονται. Τέλος, πρέπει να αμφισβητούμε συνεχώς τις απόψεις μας για την ψυχική υγεία, προκειμένου να παρέχουμε στους πληγέντες την υποστήριξη που χρειάζονται.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις εξελίξεις στην αντίληψη των ψυχικών παθήσεων και την κοινωνική αποδοχή τους, δείτε το άρθρο pubmed.ncbi.nlm.nih.gov αξίζει να διαβαστεί. Αυτό επιτρέπει μια σαφή εικόνα της δυναμικής μέσα στην κοινωνία που διαμορφώνει την κατανόησή μας για την ψυχική ασθένεια.