Heinz Ocik: 60 jaar passie in het tuinparadijs Neubrandenburg!

Heinz Ocik: 60 jaar passie in het tuinparadijs Neubrandenburg!

Heinz Ocik, een 92-jarige uit Neubrandenburg, kijkt terug op een indrukwekkende geschiedenis bij de volkstuinvereniging “Neues Leben”. Hij is daar al 60 jaar actief en heeft lidmaatschapsnummer 31. Zijn passie voor tuinieren begon op een ooit drassige weide, die door de bouw van de Willi-Bredel-Straße en aangrenzende flatgebouwen definitief werd veranderd. De dalende grondwaterstand vereiste dat de tuineigenaren aanzienlijke aanpassingen moesten doorvoeren, wat Ocik meesterlijk beheerste. Hij heeft een kleine oase in zijn tuin gecreëerd, die hij met grote toewijding onderhoudt.

Hij gebruikt regentonnen van 600 liter om ervoor te zorgen dat zijn planten voldoende water krijgen, ook al is de grond de laatste jaren droger geworden. Vroeger verkochten tuinders hun producten bij Konsum aan de Straussstrasse, maar tegenwoordig oogst Heinz voor zijn gezin. “Aardbeien, krenten, kruisbessen, bonen, komkommers, tomaten, uien en wortelen” – zijn tuin biedt een verscheidenheid aan groenten en fruit die vers van het bed op tafel komen.

Een lange traditie

Heinz Ocik is niet alleen een gepassioneerd tuinman, maar ook een vakman. Door de jaren heen ontwikkelde hij een verscheidenheid aan technische vaardigheden en breidde hij zijn tuinpaviljoen voortdurend uit, inclusief de installatie van een nieuwe DL12 en het toevoegen van een luifel. De tuin is niet alleen belangrijk voor hem en zijn vrouw. Het hele gezin – drie dochters, acht kleinkinderen en acht achterkleinkinderen – brengt veel tijd door in de groene idylle, waardoor ze ervaringen kunnen delen en kunnen genieten van de oogst.

De ontwikkeling van deze volkstuintjes is niet alleen een persoonlijke, maar ook een culturele aangelegenheid. Er zijn in Duitsland ongeveer 900.000 volkstuinpercelen, die door ongeveer 5 miljoen mensen worden gebruikt. Deze volkstuinen dragen bij aan de groene infrastructuur en biodiversiteit van ons land en zijn een integraal onderdeel van de Duitse cultuur. De oorsprong van het volkstuinieren gaat terug tot 1814, toen de eerste volkstuinvereniging werd opgericht. Vooral in tijden van crisis, of het nu ging om oorlogen of de deling van Duitsland, speelde de teelt van groenten en fruit in volkstuintjes een essentiële rol in de lokale voeding. National Geographic benadrukt dat volkstuinen voornamelijk worden gebruikt voor niet-commerciële tuinierdoeleinden en ook dienen voor recreatie en zelfvoorziening.

Het tuinleven in transitie

De volkstuincultuur is in de loop der jaren aanzienlijk veranderd. In de DDR bijvoorbeeld promootte de staat de teelt in volkstuinen en erkende het belang van de voedselproductie voor de bevolking. Veel tuinders exploiteerden niet alleen hun eigen tuin, maar waren ook betrokken bij gemeenschapsprojecten en zorgden voor een deel van het regionale aanbod van groenten, fruit en andere producten. MDR doet verslag van tuinders die hun producten verder verbouwden dan ze zelf nodig hadden en deze zelfs naar de hoofdstad konden exporteren.

Maar zelfs vandaag de dag zijn volkstuintjes meer in trek dan ooit. Ongeveer 60 procent van de huurders is inmiddels ouder dan 60 jaar, maar er is een opvallende toename van jonge gezinnen en mensen met een migrantenachtergrond. Dit is een teken van de evoluerende samenleving en de verschillende opvattingen over zelfvoorziening en natuurbeleving. Daarbij komt nog dat er in stedelijke gebieden vaak lange wachttijden zijn voor een perceel, terwijl op het platteland soms tuinpercelen ongebruikt blijven.

Voor Heinz Ocik blijft het plezier van tuinieren echter bestaan. Hij vindt het verbazingwekkend hoe verschillend de methoden van de jongere tuiniers zijn. Hij blijft trouw aan de traditie in zijn geliefde tuin en ziet het als een waardevolle bijdrage aan een duurzame manier van leven. Een leven vol mooie momenten in de tuin, gekenmerkt door oogsten en familiebijeenkomsten - een werkelijk groene oase in Neubrandenburg.