Na 30 jaar: voormalige DDR -voetbalspelers vieren emotionele reünie!

Na 30 jaar: voormalige DDR -voetbalspelers vieren emotionele reünie!

Stavenhagen, Deutschland - Na 50 jaar wachten, ontmoetten de voormalige voetballers van de selectie van het district Neubrandenburg een warme reünie. UWE Sullies en zijn voormalige collega's wilden hun herinneringen aan de DDR Spartakiade uit 1975 nieuw leven inblazen. De laatste bijeenkomst vond plaats in 1995, en sindsdien waren hun paden vaak gescheiden in het opvallende voetbal en het spel van het leven. Maar op deze dag, 24 juni 2025, was alles anders en werden de nostalgische herinneringen aan vroegere tijden opgehouden.

Uwe Sullies had een heel jaar doorgebracht om oude teamgenoten te vinden en slaagde erin 11 van de 17 spelers te bereiken. Tien van hen bevonden zich in het consulaat van Neubrandenburg, klaar om de gedeelde ervaringen van die tijd te delen. "Ik herinner me vooral de kwalificatie tweede etappe tegen Rostock, waar ik de egalisatie scoorde naar 1-1", zegt Sullies. De selectie van Neubrandenburg was op dat moment gekwalificeerd voor de finale in Berlijn, maar moest 1-2 verslaan in de beslissende wedstrijd tegen Karl-Marx-Stadt. Sullies is er vast van overtuigd dat de beslissende boete die tot het verlies leidde, onterecht was en herinnert zich nog steeds dat de scheidsrechter Bernd Heynemann later in de Bundesliga zou fluiten.

Spartakiade en hun betekenis

De Spartakiade was meer dan alleen een sportevenement; Het was een winkelraam voor Oost -Duitse sporten en een jaarlijks hoogtepunt in de DDR. Van 1966 tot 1989 vond een aantal Spartakiaden plaats die de beste talenten in het land in tal van disciplines samenbracht. Sullies en zijn team kameraden vertegenwoordigden hun district in een omgeving die werd gevormd door politieke invloeden. De Spartakiade uit 1975 maakte deel uit van deze traditie en werd gedragen door een sterke teamgeest en de wil. Van 1965 tot 1989 kunnen de statistieken van alle districts- en districtskinderen- en jeugddivisie hierover ook vertellen, wat de sportieve geest van de DDR weerspiegelde. Deze successen zijn in de loop der jaren in het geheugen gebleven en hebben de sportidentiteit van deze regio gevormd.

Na de Spartakiade van 1975 verloren veel spelers het contact met elkaar omdat velen van hen naar het westen gingen. De eigen actieve carrière van Sullies eindigde na 17 jaar vanwege een operatie. Desalniettemin bleef hij loyaal aan voetbal en werd vervolgens een jonge coach in Anklam en Neubrandenburg.

Een nieuw hoofdstuk

De reünie van deze voetballers wekte niet alleen nostalgische gevoelens, maar ook de wens om de gemeenschap te behouden. De sportfans hebben besloten om de vijf jaar te ontmoeten om het verleden in leven te houden en de vriendschappen te behouden die uit de sport zijn ontstaan. De lange weg naar deze bijeenkomst toont aan dat het zelfs na decennia oude bendes niet kan worden doorgegeven, maar steeds opnieuw kan worden herhaald.

De Berlijnse muur is misschien geweest, maar de herinneringen aan de voetbalgeschiedenis van de DDR blijven in de harten van dergelijke atleten leven. Het is dus te hopen dat de volgende vergadering er 30 jaar niet op zal wachten. Uwe Sullies en zijn voormalige teamgenoten gaven een goed voorbeeld van hoe ze het verleden konden eren terwijl ze de toekomst keken. Het zijn tenslotte niet alleen de resultaten op het veld die tellen, maar ook de vriendschappen en de ervaringen die je deelt.